(leyla kalbindeki ipi kesti.
gözlerimi saklayan saçlarını kesti.
kalbini söküp alevlerin önünü kesti.
kirpiklerine kurduğum salıncağın tutunduğu gözlerini kesti.
ve leyla bir çocukluğun rüyalarına baktı.
ve leyla ikiye böldüğüm göğüs kafesime baktı.
ve ben düşerken soğuk elleriyle beni tutan ellerine baktı.
beni bıraktı
ve
leyla
kestiği
ipler
arasında
sonsuzbirormanabaktı.
ve ibrahim dedi.
-boğ beni o iple-
ve ey rahim dedi.
bu çöl senin kalbin dedi.
kesti göğsünün bağlarını, bana bir ölüye bakar gibi baktı.
bana bir ölüye bakar gibi baktı.)
İbrahim Halil Baran
