Güvercin Gerdanlığı

Yiğitliği, kahramanlığı, şânı Bu kahpe dünyada unuturdum ben Yanlı bir çerçevede ışıdı mı Yüzün önümdeki masa üstünden. Gün geldi ve sen gidiverdin. Geceye attın aziz yüzüğünü. Yazgını bir başkasına verdim, Unuttum ben o güzel yüzünü. Günler geçti, hep telaş içre, Hayatımı yıktı şarap ve tutku… Birden hatırladım ben seni ve Gel dedim, gençliğime çağrıydı bu… Çağırdım ama gelmedin nedense, Çok gözyaşı döktüm, ilgisiz kaldın, Mavi yağmurluğunu mahzun giyindin de Yağışlı gecede benden ayrıldın. Bilmem, gururun nereyi tuttu mesken. Tatlımsın, sevgilimsin, her şeyimsin… Mavi yağmurluğunla düşe daldım ben, Yağışlı gecede giyip gittiğin… Düş kurulmaz, yok artık şefkat ve ün. Her şey bitti, geldi gençliğin sonu! Yok artık yalın çerçevede yüzün, Elimle masadan kaldırdım onu. Aleksandr Blok Çeviri: Ahmet Necdet - Kanşaubiy Miziev

Durgun yıllarda gelmiş olanlar dünyaya Anımsamazlar geçtikleri yolları; Biz, Rusya"nın korkunç yıllarının çocukları - Gücümüz yok hiçbir şeyi unutmaya. Yakıp kavuran, kül eden yıllar ! Çılgınlığın mı, umudun mu kökü gizli sizde? Savaş günlerinden, özgürlük günlerinden Kanlı bir parıltı kaldı yüzlerde. Uğultusu tehlike çanlarının Dilsiz olmaya zorladı bizi. Uğursuz bir boşluk kapladı Bir zaman coşkuyla dolu yüreklerimizi. Varsın, üstünde ölüm döşeğimizin Uçuşsun bir karga sürüsü, bağırışlarla - Tanrım, seyretsinler âlemini senin Kimler daha lâyıksa! Alexandr Alexandrovich BLOK Çeviren : Ataol BEHRAMOĞLU