Sürfeler(4) Ban nehrinde günbatımı, Krishna (Krişna) Kadınıyla son kez sevişerek onu terketti... O gece kocasının kollarında, Radha Çok ölü hissetti. Krishna, "Sorun nedir, öpücüklerimden rahatsız mı oluyorsun aşkım?"diye sordu. Radha, "Hayır, hiçte değil; ama düşündüm ki Bir kadavdayı bir sürfe ısırırsa ne olur?" dedi. Taş Çağı(5) Düşkün koca, kadim yerleşimci kafamda, Yaşlı şişman örümcek, şaşkınlığın ağlarını örüyor. Nazik ol! Beni bir kuşun kayasına, bir granite çevirdin Kumru, etrafımda pejmürde bir oda kurdun Dalgın okurken, yüzümün girintilerini okşadın. Yüksek sesle konuşarak, sabahın köründe uykumu bereledin. Rüya gören gözümün içine parmak soktun. Ve hala, hülyalarımda, güçlü adamlar gölgelerini savurur. Onlar benim Dravidian(^) kanımın çalkantısında beyaz güneşler gibi batar, Kutsal şehirlerin altından sular gizlice akar. Sen gittiğinde, hırpalanmış mavi arabamı daha mavi denizlere sürerim Kırk patırtılı merdiveni koşarak, başk...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"