Yatıyorum Granitovo'da. Ve keşfediyorum bir daha: Birbirinin omuzundan yükseliyor dağlar ve düzlükleri gerdikçe dengede tutuyorlar ayakta zor duran yaralı kentleri. Yaralı değilim ben. Çimen yemyeşil, uzandığım yerde. Alabildiğine büyük üstümde dünya. Güneş damlası kızlar geçiyor yoldan. Ne ki ben eski moda biri. Serinletiyorlar alnımı saçlarının rüzgârıyla ve. geçip gidiyorlar.. Öldürülmüş değilim. Dönüp bakıyor kızlardan biri duraklayarak. Yatıp duruyorum elmalar altında gözden ırak. Otuzuncu yıldayım nice güzel ağaçlar yetiştirdim Granitovo'da. Akşama yine gelecek herhalde o kız. Ilgım ılgım bende yaz. Yitiyor.. yitiyor.. yitip gidiyorum.. Paramparça yatmaktayım ağaçlar altında. Liçezar Elenkov Türkçesi: Fahri Erdinç – Kemal Özer
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"