akıntıya karşı kendini yorma zaten yorgunsun yeter biraz rahatla akıntı belki seni kurtuluş için bir kıyıya sürükler ama sen önce biraz rahatla geride kalmış hayatın hep acı gömer ruhuna aç yelkenleri haydi hepsi fora doldur rüzgârları estiği yönden doldur ki yol alasın nerden estiğini gözetmeden tasalanma sen elbet mercan kayaları geçer fırtınalar atlatır sulara hakim olursun bir gün yeniden işte bu gün başlamalısın belki aklın için yeniden bırak kendini rüzgârın estiği yönden rüzgârın yönünü sen değiştiremezsin zaten tanrının nefesini kullan denizlerin rüzgarını dertleri bir yana bırak hüzünleri özlemleri şimdi yola koyulma zamanı demli bir çay yap kendine geç yaşam güvertesine ufka dik gözlerini tepende pupa yelken Memet Sefa Öztürk .
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"