Güvercin Gerdanlığı

-Umay Umay : çok güzel görünüyosun.. Kazım Koyuncu : bir hasta oldum var ya, hepinize güzel görünmeye başladım arkadaş yaa=)   -Umay Umay : biliyorsun ki senle konuşmak çok zor. Çok sinirlisin Kazım Koyuncu : sinirliiii, yakışıklıııııı, konuş konuş, kızmayacağım :) -Umay Umay : bensenle her zaman müzik konuşmayı sevdim. Bugün de müziği ve müzikle arandaki meseleden başka bir şey konuşmak da pek gözüm yok.. Kazım Koyuncu : müzikle aramda bir sorun yok=) benim bildiğim hayatla aramda bir mesele var…. Öyle olunca.. -Umay Umay : biliyorum ama.. Kazım Koyuncu : aslına bakarsan 5 aylık hastalık sürecimde müzik içinde olmalıydım ama olmadı. Bazen hastalığın seyri, bazen konsantre bozukluğu, insan düşünemiyor bile. -Umay Umay : hiç mi… Kazım Koyuncu : üretme noktasında bir sorunum var, müziği düşünme noktasında bir sorunum vardı ama tedavim kötüye gitmeye başladıktan sonra müziğe tekrar-gönülden yönelme süreci başladı içimde. Müziği tekrar yaratmak, yeni müzikler yaratmak...

İşte gidiyorum; Birşey demeden Arkamı dönmeden Şikayet etmeden Hiçbirşey almadan Birşey vermeden Yol ayrılmış, görmeden gidiyorum Ne küslük var ne pişmanlık kalbimde Yürüyorum sanki senin yanında Sesin uzaklaşır herbir adımda Ayak izim kalmadan gidiyorum Gerdiğin tel kalbimde kırılmadı Gönülkuşu şarkıdan yorulmadı Bana kimse sen gibi sarılmadı Işığımız sönmeden gidiyorum Kazım Koyuncu