ahmet ağbi, işe rakı karışınca uyuyor yollar, sohbetler bir mektup, hasretlik sözler, yanında promosyonu yalvar yakar sesimiz de uzuyor ne olacak bu hâlimiz diye başlayıp uzayan zafer günlerimiz git git yaklaşmıyor ne zaman yeneceğiz, ne zaman göğe duracak başımız bilmem… ahmet ağbi, zaman kavramı silinen bir resim gibi buğulu camlarda yaptığımız resimler gözyaşına bata çıka hayatın albümünde. içelim Ahmet ağbi, hayat bize gülmedi, Yılmaz Güney’in filmleri gibiyiz… işimize rakı karışsın, madem zafer şarkımız yok, ıslığımız var yine de… bir mızıka sesi, saçak altlarına çekilen yalnızlığımıza apolet … ah yıkılsın omuzların yıldızı, üniformalı bakış, postalın sesi, yine de sen kesme sakalını, iki karış önce yürü benden, ağbisin ya… ah uzayacaksa sohbetler rakının gölgesinde uzasın… Rahmi Emeç
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"