metal düşlerin cambazıyım tutunduğum kalp titrerse düşer, ölürüm... unutkan yankılarına azalırım yaşamın, tenime uzak aşklardan daha da azalırım… püsküllerine uzanır mor bir aşk çanağında üşüyen ölümün ölüm, ölümle savaşıdır şairin sonuna gelmez sayfalarına sürer toprağını açılır menekşeler bahara hercai yanık bir şarkı olur sonbahara ölülerdir işte, ölüme uyananlar ötesindeyim bugün vitrin camlarına sürtünen gözleriyle kaldırımları ayaklandıran aşk maziye çalınmış kül yelinde bölünür, cesedime ulaşamam uzaklaşır ayaklarım yuvarlanır güneş, geceye sabahlarım kadar akşamüstüsün balkonunda evimin yine, çatlar komşular ayrıyız odamızda aşk kadar minik bir sözcüğüz aşk kadar çok kalabalığız aşk kadar… hesabıma yaz yenisini aşkların… Maksut Koto
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"