Yaşamak gibi bir türküydü Bir sevdaydı sende İstanbul Saçları gece kadar siyah Gözleri deniz mavisi Ellerine martıların kokusu sinerde Gözlerine şerin çığlık çığlık sesi. Ben İstanbul'u şiirlerden tanıyorum Bir de sen anlatırdın en çok.... Ben İstanbul'u hiç görmedim Galata Köprüsü'nden geçmedim yayan Beyoğlu'na çıkmadım 'Balıkpazarı'ında ayak üstü iki tek' atmadım Kapalıçarşı'ya hiç yolum düşmedi... Birgün gidersem, Haydarpaşa'ya iner inmez Denizi kucaklayıp gözlerinden öpeceğim Emirgan'da çay içecek Yenicami'de güvercinlere yem verecek Sonra gidip çığlık çığlık Martıları seyredeceğim Geçen gemilere Memleketimden selamlar söyleyecek Bütün insanlarına gülümseyeceğim... Sana inat Yolcu vapurunda Denize karşı Çayla sigara da içeceğim. Ben İstanbul'u şiirlerden tanıyorum Bir de... Gülcihan Atalay
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"