Güvercin Gerdanlığı

Genç, sadece canlıdır. Canlılık nasıl bir şey acaba? Canlı ama ruhtan uzak, canlı ama akıl ve anlayıştan uzak. Heyecan, ürperti, korku, tedirginlik, vesvese, telaş ve tuhaf bir coşkunlukla tıka basa dolu. Gencin coşkusu derken bu coşkunun çoğu hayal kırıklığının taşması neticesinde oluşan keder coşkunluğu ve hayatiyet gibi de görülebilecek ölüm coşkusudur. İhtiyar coşkusuz ölür, genç eğer ölürse coşkuyla ölür. İtiraf edeyim, gençken ölmeyi çok isterdim. Çoşkuyla ölmek isterdim. Kendi gözümde kendim ancak böyle tam ve gerçek olabilirdim. Çok istedim, çok. Her yılı acaba bu yıl ölebilecek miyim diye umarak geçirdim. Bazı yolculuklarda, bazı hallerde öleceğim içime doğdu ama ölmedim. Bazı sabahlar yatağıma bakıp gece dönmeyeceğim diye içimden geçirdim ama dönüp gene o yatakta uykuya vardım. Bazen kırlık bir yerde, bir ağacın altında omzumda telaşla yürüyen bir karınca, bir ağacın altına uzanmış halde sırtımda ve bacaklarımda giderek artan bir nem ile yaprakların arasından görünen gökyüzün...

Ağrıyınca kar yağıyor bu seziş saatinde parmaklıklar sessiz ve ıslakken tüm solgunluklar uzaktı oyunların sonuna zaman yaratılmışı kullanan saklı gözlerinden biriyle yol aralarına gizlenmişi düşürüyor yavaştan. Bu nehir sürükleyişiyle ve o ince ıslaklıkla yaşama rengarenk karartılardan ve bir sonbahar ölüsünden tırmana tırmana yüzleri yüzlere gizleyip bir bakıvermekti uzaktan soluk soluğa kapanan gölgelerin aralanmadan yığılan yankısında içten içe - bir denizse kırılıverdi gözlerimde. Geldiğim yer yürürdü ve artık pek dönmeyen göktendi kayıklara çözülüverdiğim külrengi sabahları ertelenen düş gezilerinde ağlarken yazsonları bahçelerden bahçelere sessizlik bırakan bakışın başlayıp tükeniverdiği bir ağaçkabuğunda ismini bulmaktı yazdığın ve durmadan şaşırmaktı yakarışların hertürlü ellerinde bir duygu gibi değişmiyor anlamsızlığı. Herşeyin aranmasında ben bulunmaktım ama bir telaştan gizlenmiştim de korkulu bir yağmur sonrası geçemiyordum birinden diğerine. ...

Hüzünlere daldığımda gözlerimle.. Geçip gitmeyin ne olur..Yansıtamasamda özlemlerimi.. Anlatamasamda hislerimi.. Görmezden gelmeyin beni.. Ben varım zaten yok saysanızda.. Ben varım zaten açmasanızda kapatsanızda tüm kapıları, Ben varım ve Hayatın orta yerinde koca yüreğimle.. Ellerim başımın arasında düşlere daldığımda, Bilinki sizler gibi umutlarım var benimde, Anlaşılmammak en büyük korkum sizlerce.. Ben varım zaten tutsanızda yüreğinizden Ben varım zaten uzanmasada yardım eliniz en çok ihtiyaç duyduğumda, Ben varım sadece sevmeye odaklı, Hiç kirlenmeyen yüreğimle... Samimi bir el değse omzuma uzanacak oysa elim, En uzak sandığınız noktada.. Size sizden daha yakın yüreğim Bir hissedebilseniz ah keşke! Ben varım zaten anlamasa, görmezden gelsede gözleriniz, ben varım zaten yok saysada yüreğiniz, uzanmasada en çok ihtiyaç duyduğumda yardım eliniz.. Ben varım ve var olacağım, Çünkü yerim en güzeli.. Çünkü Ben allahın cennetten gönderdiği misafir...!!! Şule Gürbüz