Ben ne yaptım Allah’ım! Simsiyah bir çığlığa sardım o varlık kokusunu Bir çarpılışla döküverdim orta yere Durduk söz yığınından bir perde çekip aramıza Yanan yerlerime gölge düşürmek istedim Dayanamadım kalbimi saran alev yalımlarına Ben ne yaptım Allah’ım! Bir yudumu tada tada yutmak varken Dipsiz fıçıya daldım Fizik ve ötesine fit olmuşken cümle yüzey yüzücü Elma kokusuna rüzgar esintisine su sesine kanıp Züleyha sarhoşluğuyla bileklerimi kestim Herşeyken hiçbir şey, hiçbir şeyken her şey oldum Renk rengin esiri, cenk cengin yanak yanağa ikiziydi Yandım, kül oldum, alevlerle sulh oldum Çam filizlerinden geçtim, bulutlar arasından Demir filizlerinde uyudum, haddehanelerde büyüdüm Kaya gibiydim, dalgalarla eridim sahillerde Parklarda gezindim ceket altında demlendim Kalyon batırdım, çam devirdim, muz kabuğu attım sokağa Şehirlere, köylere, evlere girdim, yüz sürdüm eşi...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"