Adalete dair bazı örnekler: Klasik kültürümüz içinde öyle çok ve vurucu örnek bulmak mümkün ki seçim yapmak bile hayli zordur doğrusu… Ziya Paşa der ki mesela: Zâlim yine bir zulme giriftâr olur âhir Elbet olur ev yıkanın hânesi vîrân “Başkalarına zulmedenler sonunda kendileri de zulme uğrarlar; ev yıkanın evini yıkarlar sonunda” demek olur. Devam eder aynı minval üzre Paşa: Ekser görülür çünkü cezâ cins-i amelden Encâmda âhenden olur rahne-i sûhân Encâm : Son, netice Âhen : Demir Rahne : Yara, aşınma, yıpranma Sûhân : Törpü “Genellikle de yaptığı eza cinsinden bir karşılık bulur herkes; nitekim ömrünü demir aşındırmakla geçiren törpünün aşınması da yine demirden olur” demektir. Hele şöyle bir sözü –ki pırlanta gibi durmaktadır- insan çerçeveleyip hergün göreceği bir yere asıverse sezâdır: Zâlimlere mehl olmasa matlûb-ı ilâhî Bir demde yıkar âlemi mazlûmların âhı Mehl : Süre Matlûb : İstenen Dem : Zaman, an “Mazlumun âhı öy...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"