Güvercin Gerdanlığı

rehin kalmaya geldim, kalbim için böylesi gerekti; uyumak ve sonra kalbim için... her insanın kıyıya vurduğu bir yer vardır, duygu buna götürüyor çelimsiz hayatımızı, noktadan sonra şişirilmiş harflerle başlanır tümceye örneğjn seyreltilmiş, ruhu alınmış kurallar dizgesi geceleri yatmadan önce, önlem olarak süt içilir, aynada suret seyredilir, olsun! rehin kalmaya geldjm kendi ellerimle rehinim artık kalbinizde mutsuzluk, dünyada durulan yerin adıdır demişti içimizi oyup duran ses, o sese kulak vermeli, ki sokaktan sokağa geçerken değişen koku geceleri öpüştüğümüz karanlık sabahları öpüştüğümüz karanlık evden işe işten eve ulaşan gıybet hattı bir şehre patlayan şeyler atılması ve o şehrin ruhunda belirmeye başlayan yalnızlık, bizim kalbimizi burkan akşamlarda gizli annem de biriken kaygu hep bununla ilgili gideceğim yolu gözüm seçmiyor buğulu bir şarkı içinden geçtiğim haritam yırtık, rüzgârı göstermiyor fikrim karıştı, kalbim için başka bir mevsim gerek...

I kendime başlamak farz oldu uzun bir marazdan doğmuşum ben annemin gözleri acınacak bir ağaçmış babamın teni durulmaz bir rüzgar yeryüzü serhoş etmiş içimi yeryüzü tok içimli bir esrarmış kucağa sığmaz bir urmuşum herkesin saate baktığı vakitte bir yıkıntı olmuşum kendime taşımayla bitmeyecek bir yıkıntı gömleğim zifiriymiş, boynum dayanmazmış bu kire, geçermiş o mevsim de benim geçtiklerimle kendime başlamak farz oldu uyku boşlukmuş uyanıklık ateş çamların dibinde dururmuşum ellerimde leylak, ateş ensemi kemirdikçe giz budur, dermiş gece sözcükler zehirli birer başlangıçmış kendime onlarla kurulmuş yoldan geldim buraya geldim zehirli sözcüklerle uzun bir marazdan doğmuşum ben dile gelince çirkinleşen, acımsı bir tat bırakan tende çocuklar yağarmış odaya yokluktan harfler, alkol günleri, yıpratıcı zaman yıkamakla geçmez karartıymış yüzüm kendini kanat sanıp çırparmış bütün halleri kalmak olan dönüp durduğum bir labirentmiş ev şiirler bahçeye çı...