Çok şehirden geçerim de Senin şehrine gelince durur kalbim Adının harflerince türküler tuttururum Sen bilmezsin içimde binlerce kuş adını cıvıldar Ağaçlara salıncak kurmak geçer içimden İçimi seninle doldurup göğe dokunasım gelir. Bilir misin ben bir kelebeğin kalbiyim Sen nefes aldıkça kanatlarım tüllenir aşkınla. Üç günlük ömrümün dördüncü gününe de seni yazmış Yaradan. Sen kanatlarımı tutunca Denizler kabarır içimde Kuytularında saklı çocuğu görür Ansızın annen olurum On iki yaşına giderim senin. Baban olurum. Çocuk gözlerinden sarılırım sana Kirpiğinin aralığından içini severim. Kar yağan omuz başlarını öperim Sonra tutarım elinden parka götürürüm seni Salıncak kurarız ağaçlara İçimi seninle doldurup göğe dokunasım gelir. Yüreğimi yüreğine dayayınca İçimde binlerce kuş adını cıvıldar Adının harflerince şiirler okurum Senin şehrinde duran kalbimi Avuçlarına bırakırım. İçinle içim ısınır. Sevgilim… Oğlum… Babam… Ben bu koca şehri kanatlarıma yü...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"