… mesele dostum yenilirken yenmiş gibi durabilmekte yenerken de yenilmiş gibi olabilmekte kuru tahtaya düşen toprağın son diye fısıldadığı güne kadar toprak anamızın bütün yenilgileri yenmeleri kanı da göz yaşlarını da sevinç çığlıklarını da örteceği güne kadar … *** Yalnızım. Bir manastır gibi yalnız ve günahkar, ıssız bir telgraf direği gibi başında dağın, bugün dünyaların, kentlerin sonsuz gürültüsü içinde Aram Pehlivanyan “Son günlerde bazı Türk gazetelerinin Ermenilere karşı topyekün taaruza geçtiğine şahit olmaktayız. Buna Ermeni matbuatı gücü yettiği nisbette mukavemet etmektedir. Fakat maalesef şunu kabul etmek zorundayız ki, Ermeni gazeteleri memleketin efkarı umumiyesinde ancak ufak bir tesir sahasına maliktirler. Bu sebeple müdafaa kılıçla döğüşen birine karşı toplu iğne ile mukavemet etmek kadar beyhude ve hatta gülünç olmaktadır." 26 Ocak 1946 tarihli, “Hakikat” başlıklı yazısından
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"