Güvercin Gerdanlığı

üç : ben bu şehirden gidiyorum. Çünkü bu coğrafya taşımıyor artık beni.. Çünkü kalbi o denli esved ki, ben bile süveydâ-ı rüyâ beklerken, hep ayrılmayı ümîd ettim bu şehr-i barîdâneden. iki: gidiyorum. çünkü gitmeliyim. Gitmek ânımıza nakıştır.. Nakışsız seyyâle, yavan ve mübtezel gözümde. Gidiyorum çünkü bu şehirde maden yok. Ve tırnaklarımla kazıdığım toprak bana cevher vermiyor.. Ölülerin kanına giriyorum.. Öyleyse gitmeli.. bir : gidiyorum. Çünkü beni bu z’âlim coğrafyaya t'aşıran tek şey yaşamak âlâmıydı. Oysa şimdi ölmeye dahi hazırım. dön/üyorum başa! müntehâlar buluşsun : üç: gitmiyorum. çünkü göçebileceğim bir yer yok. iki: gitmiyorum. çünkü kaldırımlara tütsülenmiş bir ömrü kaldıramam. bir: gitmiyorum ama kalmıyorum da. Çünkü üzengideki ayak gibiyim, her ân med-cezr’e mûtad.. Her ân sefere seyyâl.. Ama intizar veyahut hasret pek mübhem.. Bîkararlığa teslimim, lâkin hâlim kat’iliğe de meyyâl! Şimdi, bîkarârım, bîşekibim. Ve bîkes. ...