Anılarımdan uzak düştüğüm zaman, düşlere dalarım içlerinden gülücüklerin, hüzünlerin, aşkların ve suskunlukların yükseldiği. Barış içinde sakin bir mekânda kalmak istiyorum, aya yakın, yıldızların üstünde bizi mutlu kılacak her şeyden uzak. Bir düşüm var: her zaman yükseklerde olmak, hatta yaşamım boyunca sonsuza dek, düşlerim gerçekleşmesini dilerim umutla. Ah biliyorsun hayat boş ve yalnız bir çukurdan ibarettir iki uzaklık olarak kaldık öyle delirecek düzeyde kalplerimizin duygusunu taşırken. Kovulurken, anılarını yüklendim duru bir nehirle, seni düşledikçe mutluluğu düşünürüm. Sen ki kalbimden daha yakınsın bana ancak uzaktasın, sonsuza kadar sürmeyecek umarım düşen ayın ışığıyla adımı göz yaşlarımla anarım inci gibi akan suyla. Kendimle vedalaşmak istiyorum yeniden. Günlerle birlikte büyür sana olan aşkım, Umutsuz, kendi kendime soruyorum aşkım benim gibi mi solacak? Mari Nasır Çeviren: Metin Fındıkçı
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"