Güvercin Gerdanlığı

her akşamın bir kasabası vardır arnavut kaldırımlı sokakları tahta sandalyeli sinemaları kış geceleri masal anlatıp mısır patlattığımız iki odalı toprak evimizde hiç rakı içmedim Abdullah Yüce'den efkârlı bir şarkı dinleyip aşkları erteleyip durdum küskün bir çiçektim bin uçurtma yaptım başkaları için ama benim bir uçurtmam olmadı sanki asırlar var aramızda bazen de dün gibi çocukluğum bilmiyordum sözcüklerin düzenini şimdi yıkılan kentlerin ardından mutsuzluğun farkına varmak ta bir mutluluktur diyorum yalnızlığa tutkun dev ozanlar ya da çocuk adamlar gibi Ben akşamım Gurbet benimle anılır O kenti bir kadın gibi severim ey kitaplar kurşunlar arasındaki gençliğim sanki aynaya yansıyan her tren bu kenti terketmiş sanki her sevdalı hançerlenmiştir telaşını kederini anımsarım işçi babamın bir dipçik gibi yüreğime saplanan acıyı gece vardiyalarında Ben akşamım Gurbet benimle anılır Belki bir akşam bu kente bir tren gelir Belki de yüreğimdeki hicranı alır gider. Hüseyin Avni Cinozoğlu ...

baktım İstanbul gurbetteydi çok ışıklı geceleri gizliyordu sefaletini ben böyle soylu böyle sefil şehir görmedim Üsküdar'da katip yoktu Beyazıt'ta Neyzen hüzünlü bir manastırda erganun ahengi İstanbul hareli bir değirmi değirminin dışında Islav kederi iki kez aynı poster İstanbul'un gerdanına takıldı çalmazdı mazurka kantocu Peruzlar sahiden yaşadı abisi İstanbul benden efkarlı Abdülhak Şinasi'yi sevdim diye İstanbul bana yabancı Hisarları kaygılı bana sultanlık yetmez bir ülke yetmez kasaba kılıklı şovalyeler bile unuttu en güzel dansını kılıç altında yapan Democles'i iyi bir şovalye sultanlık istemez bana bir akşam yetmez şiirin doğduğu enginlerde bana bir İstanbul yeter ey şehri diyar Asurlu gözlerini gördüm Bizans kubbelerini Aya Sofya'yı Süleymaniye'yi bir mahşeri andıran Beyazıt Alanı'nda altın özengiliydi atı Cem Sultan'ın Sultan Avni en usta bahçevandı yalancı şafaklarına kandım onyedi yaşımda yı...

daha acı verir kanattaki yaradan kanat kırılmadan önce uçulan günler Hüseyin Avni Cinozoğlu