Sen yoksun ya, denize düşüyor martılar. Sıcak bir kurşun gibi çıldırasıya gideceğim; Kim ölür diye düşünmeden, Ölümüm, kimin son nefesinde yaşam bulur, ve ben daha kaç kez geberirim gitmeden?.. Güller karanlık ağlar! Sabahlar uyanmadı sensizliğe, Küflenmiş bekleme salonları gibi yerli yersiz ihtiyar; ömürlerce beklemiş bir çift göz gibi... ve bir bank yalnızlığı var şehrimin göğüs cebinde; Kollarını sıvamış bir yakamoz, Akşamdan kalma birkaç yıldız var gökyüzünde... Bu ne ıssız tesadüf böyle! Sen bir an aklımdan çıkınca, özlemiyoruz birbirimizi, ikimiz de; ikimizin de aklına gelmiyor hiçbirimiz... Söyle; Bu ne vicdansız gidiş, Bu ne haince bekleyiş böyle. Papatyaları da sen mi kopardın? Gülleri sen mi yoldun gözlerinden? Gidişlerin sende kalsın; Gülüşlerin nerde? Sen yoksun ya, kalbimin üzerine ceketimi koyacağım; Gelen yerleşmesin Hani sen yoksun ya, şehrim dağınık, duvarlar yok... Soğuk sararıyor biraz, perdeler tutuşuyor, pencereler biraz kırık, sesim...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"