Güvercin Gerdanlığı

Ortalık karardı, serinledi birden, güneşle benim aramdan geçti kocaman bulut. Süratle ilerliyor, yakında dokunacaktır sana Gölgenin öteki ucu. Ne yapıyorsun şu anda? Yarın ne yapacaksın? Bulutlar gibi eriyip gidiyor günler. Alnım omzuna dayalı olarak ihtiyarlayacağım sanıyordum oysa ben. Düşlerime girersin belki huzur içinde uyuyabilirim iri vücudunun yanında senin. Senin gülümseyen ruhunun yanında-huzur içinde. Gülümseyerek söylüyorum bunu. Burası geniş ve sakin, yaşamını değiştirmiyor kimse. Bulut geçip gidecek. İleride yaklaşan geceden başka bir şeycik yok. Ekaterina Yosifova

Benim küçük kızım biraz ot,biraz beyaz kiraz yaprağı ve iki üç karahindibadan oluşan minicik bir bahar toprağı parçasının üzerinde dans etmektedir. Ama kızım da o denli minik ki Yeşil yeşil çayırların, beyaz erik yaprağı bulutlarının ve çiçek açmış ağaçların horonu ortasında dans ettiğini sanıyor belki… Benim küçük kızım dans ediyor işte. Ben bilmiyorum bu dansın ne olduğunu: Çünkü ne bir vals,ne bir çaçaca bu, ne de başka bir dans,adını bilmediğim. Bakıyorum ve ne yapacağımı bilemiyorum: kızım dans ederken ,sevinçten kahkahalar mı atsam, yoksa ağlasam mı adını unutmuş olmama oynanan dansın, hani bir zamanlar bir baharda benim de oynadığım. Ekaterina Yosifova