Güvercin Gerdanlığı

Perdeleri sımsıkı örtünce odamda ben, En fazla yaptığım şey ağlamak, ağlamaktı! Bir melek -ne güneşe, ne aya görünmeden- Siyah bir kedi gibi yüzüme baktı, baktı. Altınımı gizlice aldı avuçlarına Karanlığın içinde çamurumu bıraktı. Nasıl çıkabilirim bu şekilde yarına? Sırtüstü yatıyorum görmesinler diyerek, Simsiyah gecelere ben sarına sarına. Esmer bir kadın gibi koynuma giren melek Beni gece yarısı çırılçıplak bıraktı, Ve böyle sabaha dek, ve böyle sabaha dek, Gece bir nehir gibi üstümden aktı, aktı! (Birinci Perde) Cevdet Kudret Solok

Ölmüşüm... Yanımda hiç kimseler yok; Vücudum, soğumuş bir yataktadır, Ruhum, karanlıkta kaybolan çocuk Gibi başucunda ağlamaktadır. Artık her şeylerim uzaklaşıyor, Beni bırakıyor elbiselerim; Ayağım başıtndan ayrı yaşıyor, Alnımın terini duymuyor derim. Kulağım sesleri duyarmış gibi, Boşluğun içinde açılmış kalmış; Arkasında hâlâ göz varmış gibi Gördüğüm bir derin hayale dalmış. Elimle yüzüme dokunabilsem Besbelli yüzümü tanımaz elim; Hangi yana, hangi yana çevrilsem Eşyama, kendime sahip değilim. Ah bakın! Bir çile iplik halinde Boşluklara doğru süzülüyorum  Dünyanın en tatlı geldiği günde  Bu ben öbür benden süzülüyorum. ... Rüzgar değmez oldu artık yüzüme, Gün ışığı kapıma boş yere gelir; Kötü bir düş gibi dolar gözüme, Bu toprak bana dağ, size tepedir! Toprak yukarda, gül, aşağıda yılan! Elimde kelepçe, gözümde burgu! Toprak, kemiğimden etimi soyan Hırsız, kanlı katil, kefen soyucu! Bütün uzuvlarım bana darılmış, Kula...

Bir küçük, bir küçücük evim olsa; İçinde bir küçük, bir küçücük halım olsa; Bütün bunlar benim öz malım olsa. Masam, mürekkebim, etajerim, Penceresinde benim perdelerim, Etajerinde kitaplarım olsa. Bir ufak, bir minicik evim olsa; İçinde bir kadın, beni parasız pulsuz seven bir kadın Bu kadın karım olsa! Nerde, hangi şehirde olursa olsun, Bir küçük, bir küçücük evim bulunsun, Bir ufacık halım olsun yeter, Yeter de artar bile! Nerde, hangi şehirde olursa olsun, Etajerim, kitaplarım olsun, Beni parasız pulsuz seven karım olsun yeter, Yeter de artar bile! Cevdet Kudret Solok