Güvercin Gerdanlığı

bir sisin ardına sığınmış aşk : ürkek yorgun köz yüreğini sırlamış bir kadın bir ömür gözlerinde en eski haritası acının alnındaki çizgiler dünya savaşlardan çıkmış bir yaralı can açlık görmüş yokluk ve ölüm kucağında sallamış zaman denen çocuğu emzirmiş göğüsleriyle ruhunu her mevsim hüznü sırtına çivilenmiş kambur derdi anlam dilleri lâl mezar taşlarında bırakmış son türküsünü bir şiir biliyormuş -unutmuş elleriyle gömmüş yedi sülâlesini tarihe -ey gülüm bakışlarında büyütmüş ‘öfke denizi’ni -kim anlar çamura bulamış her yarasını sevdası bir yitik öyküde sır düşlemiş yıkık duvarlarının altında bir başka şiir elinden tutmuş bir adam / öpmüş aralanmış gül dudakları -ey gelmez ‘söz’ susmuş gülücüğünde ilk ve son dize dizlerinin bağı çözülmüş düşmüş ‘sonsuz bir rü’yâ’ya dalmış : soyunmuş : sevişmiş bir ırmağın kumunda üç gün üç gece salmış içindeki kirli kanı -ey ‘hûzur’ mavileşmiş çatlak bedeninde ol su yatağı dirilmiş içindeki ölüler kuş olmuş kanatlanmış c...

oğlak ve ot tanrı dağ başında bir oğlak dünyaya getirirse taş başında bir ot bitirir / yusuf has hâcib ezberletti 'hayât' zemherirde doğduğumu bir oğlak olarak tırmanmam gerektiğini en sarp kayalıkları bir sıyrık bile almadan ve kanatmadan dikenlerin içinden geçerken rûhumu anne: bu nasıl nefs -anlat boynuzlarım kadar mı olacak yaşama inadım benim de hep sakalımı sıvazlayacak mıyım sessiz ve yorgun -babam gibi ölmeden açlık derdi dert 'sâhi' ey ot doyurmak için midemi seni yemek istemem ister misin takılsın ayağım uçurumun ucunda -hüznüm hüzn 'sâhi' ot ile dost kıl beni 'hayât': boz ezberimi anne: sakın kızma bana yoldum diye sakalımı kuş ot ışk ve köz canımla boğuşuyorum -can dediğim de kuş: ha uçtu ha uçacak ağzımda hüzündür can dilimde sükût -ne desem az bunun'çin âh bir otla dost olmuş ermiş sabrından yüce gönl: adını anmak bile güç -değil ki derdine yanmak 'hayât'ın özü acı sırrı 'ışk' -ki eren k...