Güvercin Gerdanlığı

Kardeş, sen ki ışığa sahip, benimkini ver bana. Kör gibiyim. Yürüyorum tereddütlü ve yordamsızım. Fırtınalar ve ıstıraplar altındayım Düşlere körüm, ahenk delisiyim ayrıca. Şudur derdim: Düşlemek. Şiir Demirden bir gömlek, bin iğneli, yaralayıcı, Ruhumun üstünde taşıdığım. Dikenler -ki kanlı- Düşmesine karasevdamın damlalarının, izin vermededir. Ve gidiyorum işte böyle, kör ve deli, bu kekre dünyadan; Çok uzun olduğunu düşünüyorum yolun kimi zaman, Kimi zamansa çok kısa... Ve bu cesaret duraklayışında ve can çekişmede, Kederlerle doluyum, zar zor taşımada. Duymuyor musun düşmesini, karasevdamın damlalarının öylece? Rubén Dario

Düşüncem burculanır sana doğru gitti mi, iner dibe o tatlı bakışının altında. Ak, çıplak ayakların aşağ'da köpük gibi, yeryüzü sevincidir gülen dudaklarında. Kısa bir büyü vardır geçici sevgilerde, ki acıya sevince eşit son verse gerek. Bir saatti, karlara bir adı yazdım yerde, bir dakikaydı, kumda sevgimi söyleyerek. Dökülüyor kavaklı yola sarı yapraklar, içinde sevgililer gidip gelirken yine. Ve güzün kadehinde belirsiz bir şarap var, ki güllerin, ey bahar, düşecektir içine. Rubén Dario

Gençlik, bir hazine, kutsalmışçasına, Gittin artık bir kere, dönmemek üzere! Ağlamak istesem, ağlayamıyorum öyle ya..., Ve ağlıyorum kimi zaman, istemesem de. Çoğul idi göksel olan, o günlerde, Öyküsü kalbimin böyledir. Tatlı bir kız vardı, hem de Bu dert dünyasında, keder. Bakardı saf şafakmışçasına; Güler, bir çiçekmişçesine. Koyu saçları tamamıyla Geceden ve acıdan örülme. Ürkektim bir çocuk gibi ama. Oldu o, doğal haliyle, Benim kürkten aşkıma, Herod ve Salome. Gençlik, bir hazine, kutsalmışçasına, Gittin artık bir kere, dönmemek üzere! Ağlamak istesem, ağlayamıyorum öyle ya..., Ve ağlıyorum kimi zaman, istemesem de. Daha duyarlıydı bir diğeri, Ve daha düşünceli ve daha Pohpohlayıcı, ifade edici, İnanmazdım böylesine rastladığıma, Madem ki sürekli sevecenliğinde Birleşiyordu şiddetli bir tutku; Ruben Dario  

Âşık değilsen eğer, bırak kapını çalsın aşk, âlem dediğin ağrıtacak sen gittikçe, dipsiz olacak, mutluluk ve keder aynı zamanda vuracak. Sözün özü: Bir uçurumdur aşk, gölge ve ışık, şiir ve manzum, orda nice nesnenin sûreti, mahzun ve aynı zamanda neşeli yansıyacak. Sefalettir o, dehşettir tarifsiz, fakat onsuz yaşamak da imkânsız. Ruben DARIO

Ama o nafile yıllara rağmen son bulmadı aşka susuzluğum; ak düşmüş saçlarımla hep ben bahçedeki güllere yakın durdum Ruben Dario