Kiraz Çiçekleri her yıl yeniden açarlar Kyoto’da. Genç kızlarının kalbi ürkektir, mutlulukları ise mevsimlik kiraz çiçekleri gibi geçicidir. * Çieko, parmaklığı tutup uzun süre baktı arkasından. Naeko, hiç dönmedi. Çieko’nun perçemlerine düşen hafif bir kar hemen eridi. * Çieko: “Mutluluk kısa sürer, yalnızlık ise çok uzundur. Böyle değil mi?” dedi. “Yatalım da öyle konuşalım bundan ötesini …” * “…Bahar ne çabuk uzaklaşıyor, değil mi?” * …Sadece bir yıl için de olsa severek kullanılacak obiler dokumak daha hoşuma gider. * Ben kendi payıma torunların torunları için kimono kuşakları dokuyayım istemem… * Çieko, kocamış ağaçların gövdesinde yine menekşeler açmış olduğunu görünce: “Bu yıl da açtılar!” diye aklından geçirdi… * “…kiraz çiçekleri altında bile yalnızlık duyulduğu saatler olur; herşey insanın kendisini o anda nasıl hissetmesine bağlı !…” Kiraz Çiçekleri (Kyoto) / Yasunari Kawabata Altın Kitaplar Çeviren Ahmet Hisarlı 1969
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"