Güvercin Gerdanlığı

La salle à manger Bir dolap, rengi benzi solmuş,  Büyük halalarımın sesini duymuş,  Büyük babama kulak kesilmiş,  Babamın konuşmasını dinlemiş,  Dolap pek de sadık o anılara;  Güya hep susuyormuş, kim demiş,  Ben onunla konuşuyorum ya ! Duvarda bir ahşap saat, guguklu,  Çoktandır çıkmıyor sesi soluğu;  Ona soracak değilim ya sebebini,  Çalışmıyor işte, kırılmış belli ki;  Eskiden çıkardığı sesi duysanız,  Ölüler aramıza döndü sanırdınız ! Bir de yiyecek dolabı, epey eski,  Mum kokuyor, içinde reçel, et ve  Ekmek, bal armutlardan bir de;  Evde ne var ne yok, ikram etmeyi  Seven eli açık bir hizmetçi sanki. Nice bay bayan geldi evime ve hiçbiri  Şu küçük canlara inanıp güvenmedi.  Ve bir misafir içeri girerken beni yalnız  Sanıp: "Bay Jammes, nasılsınız ?"  Diye sorunca, bir gülme tutuyor beni. 1898 Francis Jammes Çeviren: Yakup Yaşa 

Que tu es belle ! Ne tatlısın! Eğilip kalkman ne güzel ! Güzel kız, servi boylu sarışın, hadi gel ! Menekşeleri örten şebnem gibi berrak ! Usulca dokunsan tenime, çırıl çıplak Acı çekiyorum. Öyle hoş öyle tatlısın ! Ah, o bembeyaz, o güzelim kalçaların  Kimin nasibi? Yazık, düşüp bayılmasın! Uçurumlarda açan yabani menekşe gibisin Alev saçan kızıl kan çiçeğisin Tere kokulu dereler gibi çağlıyorsun Sana bakmaya cesaret edemiyorum Ah, seni görünce, inan yolumu değiştiriyorum ! 1948 Francis Jammes Çeviren: Yakup Yaşa