Tecellâ-yı cemâlinden habîbim nev-bahâr âteş Gül âteş bülbül âteş sünbül âteş hâk ü hâr âteş Şua'ı âfitâbındır yakan bi'l cümle uşşâkı Dil âteş sîne âteş hem dü çeşm-i eşk-bâr âteş Hayal-i şem'-i rûyinle aceb mi yansa cân u dil Nigârım gel de gör kalbimde âteş âh u zâr âteş Ne mümkün bunca âteşle şehîd-i ışkı gasletmek Cesed âteş kefen âteş hem âb-ı-hoş-güvâr âteş Ben el çektim safa-yı hatır u ârâm-ı canımdan Safa âteş cefa âteş firar âteş karar âteş Ne yapsam bu dil-i mahzûnu mesrur eylemem şahım Gam âteş gam-güsar âteş temenna-yı mesar âteş Ümid-i afiyet besler mi Es'ad yârdan hâşâ Saçar oldukça gözden ol nigâr-ı gül-i zâr âteş Erbîlî Şeyh Mehmed Es'ad Efendi
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"