Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Mehdi Akhavan Sales etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Kış Şiiri

Selamına cevap vermiyor kimse Başlar öne eğilmiş, Cevap vermek ve görmek için dostları Kaldırmıyor başını. Hiç kimse. Bakışlar ayak uçlarında görmüyor başka yeri Ki yol karanlık ve kaygan Ve eğer biri sevgi ile uzatsa elini Zoraki koynundan çıkartarak uzatır Zira, havada yakıcı bir soğuk var. Nefes göğüs boşluğundan gelerek bulut olur karanlıkta Ve bir duvar gibi durur gözlerinin önünde İşte budur nefes! bundan başka nesi var gözün Dostların uzak yakın gözlerinden başka? Ey benim civanmert mesihim! Ey kırışık gömleğiyle yaşlı Mesih nefeslim! Alçakça bir soğuk var havada… ahh…. Nefesin sıcak başın huzurla dolsun. Selamımı sen al aç kapıyı ! Benim ben bütün gecelerin konuğu Bir çingene gibi kederli. Benim ben o tekmelenmiş taş. Benim yaratılışın alçak sövgüsü. Ne Rumdanım ne kumdan, renksizlerin renksiziyim. Gel aç kapıyı, aç, canım sıkkın. Dostlar! Yoldaşlar! Yılların ve ayların misafiri kapının arkasında, Bir dalga gibi titremekte. Dolu yağmıyor, ölüm de...

Buluşma Vakti

Buluşma vakti yaklaşıyor Yine çılgınım, sarhoşum ben Yine sarsılıyor hem kalbim, hem ellerim Yine bir başka dünyadayım sanki. Sen ustura, sakarlık yapıp kanatma çenemi. Ellerim, bozmayın siz saçımın fiyakasını. Sen yüreğim, gözden düşürme beni. – İçmeden sarhoş olmuşsun sen – Buluşma vakti yaklaşıyor Mehdi Akhavan Sales Çeviren: Caner Fidaner

Bahçem

                                  Yadullah Garay için,                                   o güzel geçmişi hatırlayarak . Ey bulut, o giydiğin nemli, soğuk gocukla Gel, yapraksız bahçede gökyüzünü kucakla. Bahçe yalnız başına bütün gün, gece gündüz, masum, üzgün ve sessiz. . Rüzgâr onun şarkısı, müziği yağan yağmur, elbisesi çıplaklık, işte, üstünde durur. Bir başka giysi ona gerekiyorsa, rüzgâr altın iplikle diker. . Yeşerir mi bilinmez, kimbilir o nerede bahçıvan da yok orda, yolu düşen kimse de Gelecek ilkbaharı beklemeden, kendince yitip gider o bahçe. . Gözlerinden ısıtan bakışlar saçmasa da yüzünde gülümseyen bir yaprak açmasa da “güzel değil” denemez o yapraksız bahçeye. O bize şöylesine bir öykü anlatıyor: Üstten bakan meyveler, bir zamanlar her şeye şimdi toprak altında, mezarlarda yat...