gün kavuşsun diyerek diniyormuş, anladık yüzümüze ham güller bulaştıran sonbahar ne de ince yaralı, ne çapkınca ayrıldık: suda bir kalem gibi kırdı bizi intihar ah neyi diriltirdi avucunu hohlayışın neleri kıracaktın sütkesiği dişinde bulurdu beni oysa ıpıssız ağlayışın bir şahmaran uyurdu sevgilim deyişinde yaşamak böyle soğuk ve böyle çürümüşken yetmiyor aynaların fısıldadığı masal gel omzuna abanmış yaralarla övüngen gel içimde biriken encamını geri al bir ak dalga geçseydi bu kırmızı limandan yeşil sular üstünde seni getiren gemi mor ipekler çekerdim ayla senin arandan gümüşlere sarardım kırılgan ellerini benim bir tek ölümüm yetseydi çağırmaya ey çaresiz bakışlı ey zıpkın gözlü, seni! Süleyman Yeşilyurt
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"