Bir insan ha aslan pençesinde paramparça olmuş Ha olmuş şiirimin nişanı Aynı kaderdir onu bekleyen Annesi yakında ağlayacak ona Öldürmeden önce başına dikildiğim anda İyi bilir ölümün satın almak için bir karşılık ödemediğimi Ve en ufak bir kaygım olmayacağını Karşılık olarak tasarlanan cezadan Korkunç kuzey rüzgârı üstünde koptuğunda Ve köpükten kamçısıyla kıyıyı dövmek için Dağ gibi dalgalarını topladığı an Benden şiddetli olamaz deniz bile Düşmanımın üzerine atıldığım zaman Gazaptan bambaşka bir insan olduğum zaman Dolu yüklü olarak ansızın çıkıp gelen Bir bulut çabukluğu ve hızıyla Kureyşe gelince peşlerini bırakmayacağım İçinde bulundukları sonsuz kayıp halinden Lât ve Uzza putlarına tapmadan dönünceye Ebedi ve Tek Allah önünde secdeye kapanıncaya kadar Hz. Hasan Bin Sabit Çeviri: Sezai Karakoç
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"