.I. annem pencereleri sardunyalara bakan bahçeli bir evdi çocukluğum onu çok sevdi etine temas eden elleri vardı zamanın eskiten ve yıllanmış şarap tadı. vita kutularında büyüyen bir hayaldi kayboldu metropol yalnızlıklar içinde hepsi hepsi beyaz badanalı bir özlem... .II. halkına tutuklama kararı çıkaran bir ülkenin yaşattığı fay kırıklığı oldu kalbim üç vakte kadar ölmeli ve gömülmeli üç vakte kadar avuçlarındaki asfalta. gözlerimden içine dökülenleri toplayıp, çıkardıklarına matematiksel bir boyut katmalı şimdi uzamsal bir içsellik… belki biraz çelişik. .III. ve sevdiğim gökyüzünün kaotik duruşuna bir bakış da biz atmalıyız ve sevişmeliyiz münir nurettin dinledikten sonra havadaki tüm profesyonelliğe inat bir o kadar acemi ve bir o kadar asi. duvarlarda yankılanmalı etine geçen tırnağımın sesi. .IV. annem ömrümü dolduran körpe bir masal bûsesiydi iman ederdi kalbim ne vakit yanağıma konsa içimdeki putlara tüneyen tüm kuşlar kanatlanırdı. ve şimdi...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"