Kayaların üstünde cennet bahçemde Dalmışken gururumu yükselten ilahi işlerime Şafak vakit uzaklardan parlak bir taç yaprağı erdi bana Öptü gecenin içinde. Uzanmışken kayaların üstünde Çekirdeğine yapışmış çılgın bir şeftali gibi, öyle sarılırken işime Ağzının kıyısından fırlamış sesin, kutsal bir çan gibi Duygu yüklü bir işaret gökyüzünden. Yakaladı beni altın kemendiyle, Bir baş dönmesinin yuvalandığı yer senin o harika ağzın İki gül yaprağı bitişince… Yer yarılır, açılır denizlerin dibinde bir uçurum Fırtına sonrasında güneşin parlak ışıkları; Ağrısız ve dingin Ruhum kendi kendini dokuyor orda Eğiliyorsun kayanın kibirli başına, Ve düşüyorum bitimsizliğine, yine o kanlı uçurum! Delmira Agustini Türkçesi: Z. Betül Yazıcı
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"