Güvercin Gerdanlığı

Yine çağırmakta...Çağırır durmaksızın Sıla derdinin uykusuz hasreti. Ve gönlüm kanatlarını seriverip ansızın, Uçar yuvaya doğru dileyerek vuslatı. Orada baba ocağında beklemekteler beni, Uzun kış gecelerinde, anarak eski günleri. Ve karanlık inlerin yosunlu duvarlarından, Yalçın kayalıkların sessiz derinlerinden, Çocukluğumun şen kahkahalarının Aksini duymaktayım şimdi yeniden. Kah şen şakrak gürüldemede dere, Kah dumanı tütmede aşina bir bacanın Ve hepsi sıcacık, güçlü, dünü savurup yere, Gönlüme doluyorlar aşaraktan zamanı. Sus, kulakver ve dinle türkü yakan çobanı. *** Ey eski dostlar, ey yeşil dağlar, Sizi gördüm de hatırladım, Mutlu olduğum güzel günleri, Aramızdan ayrılıp yiten dünleri. Daha dün, yazın yamaçlarınızda, Açan çiçekler gibi kaybetmişiz onları. Hanidir doruğunuzda geçen yıl karları? Anmaya geldim ben tüm gidenleri. Selam hayatımın ilk anıları, Yetim ruhumla merhaba derim, Ve hasretle dağ taş demez arar da, Sizi bu şenliğe buyur ederim. Bi...

Şen ve güleç Van Gölünün Küçük kıyı köyünden Suya girer gizliden Her gece bir nevcivan. Suya girer kayıksız, Pazusuna güvenir, Suyu yarar yüzerek Karşı adaya doğru. Loş adadan sessiz sakin Bir ışık var çağıran, Onun için ışıldayan Bir işaret durmadan. Güzel Tamar geceleri Böyle ateş yakıyor, Ve sabırsız bekliyor Orada sessiz,gizlice. Deniz durmaz,çalkalanır, Gencin kalbi çırpınır, Dalgaları kükrer coşkun Oysa yüzer korkmadan. Tamar ise heyecanla Onu bekler kıyıda, Suyun sesi her kulaçta Vücudunu titretir. Sustu zifiri kıyıda İşte kara bir gölge, Evet,bu o...Buluştular Kuşku dolu gecede. Dalgaları Van Gölünün Tek okşayan kıyıyı, Ayrılıyor adadan Fısıldayıp gizemle... Onlar ise sevişirken Gök kubbenin altında, Dedikodu dalgalarda, Şuh,ahlaksız Tamar'a. Genç kızınsa yüreğinde Çırpınışı sevginin, Delikanlı döğüşürken, Azgın,kızgın denizle. Ancak kötü birileri Sırlarını öğrendiler, Ve karanlık bir gecede Meşaleyi söndürdüler. Sonsuz...

Kışı ve siyahı bıraktım o vadilerde –diyordu biri öteki: oralarda acılı bir yürek kaldı benden dedi kırık, üzgün, delik deşik- Ama diye söyledi –bir tanesi çiçek açar o vadilerde yeniden! öteki bir şeycikler demedi, başı önünde eğik gidiyordu… Hovhannes Tumanyan Çeviren:  Alpan Güloğlu

Sevgilim, eğer bir gün Durur bakarsan mezarıma, Ve taşın etrafında taptaze Çiçekler dalgalanırsa, Bil ki, çiçeklerin her zaman yaptığı gibi Dalgalanmıyor çiçekler, Ya da ilkbahar onlara emir verdi de Taşa boyun eğiyorlar sanma! Onlar yüreğimdeki Söylenmemiş şarkılardır; Ölümün susmaya zorladığı Aşk sözcüklerimdir. Yolun sonunun vardığı Ve taşın önünü kapattığı Bilinmedik bir dünyadan gönderilen Ateşli öpücüklerdir onlar, sevgilim. Hovhannes Toumanyan