I Ölüm aramızda geçinip giden zavallı yıllar gibi Hem bizimle hem bizden biri değil Sanki seninle varoldukça yaşayan bende Sokağımın yangına ateşle koşan kızı güzeller güzeli Neslime İyi bak kıvamıdır İyi bak kırmızı şarap renkli akşamlarına Ben akşamına azbuçuk kalayken azbuçuk belasıyken başının Tam zamanıyken Şiirden ölen bir şairin son bahanesi gibi bir bahane bul kendine Enazından öp beni II Bal gibi aşkın arı kovanına çomak sokulmuştur Artık çekilen acıdır Bal gibi acıyla denizin oğul verme zamanıdır dalgalar içinde Dalgalar içinde denizin oğlu bir gemide miçodur Ey dalgalar içinde oğlu olan deniz Ey denizden oğlu olan kara parçası Ey bahtı kara Açık denizlerde bir o yana bir bu yana vurgun yemiş yaralısın Yaranda süzme bal gibi hüzün süzme bal gibi hasrettir İlk dokunuşun ardından şehvetli bir bityeniği gibi gittikçe her yanı saran Sen ey denizin oğlu deli rüzgâr batık gemi İnsan azıya aldı mı gemi Aşkın gümüşten oltasına takıl...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"