Güvercin Gerdanlığı

Ben yitirdim, ben ararım, yâr benimdir kime ne Gâh giderim öz bağıma gül dererim kime ne Gâh giderim medreseye ders okurum Hak için Gâh giderim medreseye dem çekerim kime ne Kelb rakip haram diyormuş şarabın bir katrasın Saki doldur, ben içerim, günâh benim kime ne Ben melâmet hırkasını kendim giydim eğnime Ar ü namus şişesini taşa çaldım, kime ne Ah Yezid seccadeni al yürü mescid yoluna Pîr eşiği benim Kâbe'm kıblegâhım kime ne Gâh çıkarım gökyüzüne hükmeder kaftan kafa Gâh inerim yeryüzüne yâr severim kime ne Kelp rakip böyle diyormuş güzel sevmek pek günah Ben severim sevdiğimi, günah benim kime ne Nesimi' ye sordular, yârin ile hoş musun Hoş olayım olmayayım o yâr benim, kime ne Kul Nesimi

Bende sığar iki cihân ben bu cihâna sığmazam Gevher-i lamekân benem kevn ü mekâna sığmazam Kevn ü mekândır âyetim zâta gider bidâyetim Sen bu nişân ile beni bil ki nişâne sığmazam Kimse gümân ü zann ile olmadı Hak ile biliş Hakkı bilen bilür ki ben zann ü gümâna sığmazam Sûrete bak vü ma'nîyi sûret içinde tanı kim Cism ile cân benem velî cism ile câna sığmazam Hem sadefem hem incüyem haşr ü sırât esenciyem Bunca kumâş ü raht ile ben bu dükâna sığmazam Genc-i nihân benem ben uş ayn-ı ayân benem ben uş Gevher-i kân benem ben uş bahr ile kâna sığmazam Arş ile ferş ü kâf ü nûn bende bulundu cümle çün Kes sözünü uzatma kim şerh u beyâna sığmazam Gerçi muhît-i a'zâmem adım âdem durur âdemem Dâr ile kün fe kân benem ben bu mekâna sığmazam Cân ile hem cihân benem dehr ile hem zemân benem Gör bu latifeyi ki ben dehr ü zemâna sığmazam Encüm ile felek benem vahyi bilen melek benem Çek dilini vü epsem ol ben bu lisâna sığmazam Zerre benem güneş benem çâr ile p...

Merhabâ hoş geldin ey rûh-i revânım merhabâ Ey şeker-leb yâr-ı şirîn lâ-mekânım merhabâ Çün lebin câm-ı Cem oldu nefha-i Rühu'l-Kudüs Ey cemilim ey cemâlim bahr u kânım merhabâ Gönlüme hîç senden özge nesne lâyık görmedim Sûretim aklım ukûlüm cism ü cânım merhabâ Ey melek sûretli dil-ber cân fedâdır yoluna Çün dedin lahmike lahmi kana kanım merhabâ Geldi yârım nâs ile sordu Nesîmî neçesin Merhabâ hoş geldin ey rûh-i revânım merhabâ Nesîmî

Gerçek hadis imiş bu ki hûbun vefâsı yok Kim sevdi hûbu kim dedi hûbun cefâsı yok Aşkın belâsı yok deyü ben aşka düşme var Kim âşık oldu kim dedi aşkın belâsı yok Onun ki hacc-ı ekberi ey cân sen olmadın Beyt-ül-Harâma varmamış anın safâsı yok Şeytan tek ol ki sûretine kılmadı sücûd Bir ince derde düştü ki hergiz devâsı yok Şol can ki senden özge taleb etmedi murâd Hecrinde yakasın onu her dem revâsı yok Yârab ne sem’ imiş bu mehin yüzü kim anın Yüzü katında şems-i duhânın ziyâsı yok Bîmâr-ı aşka can verir ey can lebin velî Münkir sanır kim ol şefeteynin şifâsı yok Gel gel beri ki savm ü salâtın kazâsı var Sensiz geçen zamân-ı hayâtın kazâsı yok Aynın hatasız ey büt-i Çîn döktü kanımı Türk-î Hatâdır aslına varır hatâsı yok Fânî cihâna bakma geçer ömrü sevme kim Ömrün zevâli var u cihânın bekâsı yok Yârin gelir hemîşe cefâsı Nesîmi’ye Sen sanma kim Nesîmî’ye yârin atâsı yok Nesîmi