Bir kokudur bazen geçer uzak ve yabancı Bilinmez nerden gelip ulaştığı bize... Ve bulanık bir gün canlanır birdenbire Kim bilir kaç zaman önce yaşadığımız. Şimdi yıkık bir merdivenin basamaklarını Bir vakitler hüzünle tırmanır gibiyizdir. Ve paslı ekseni üzerinde yavaş yavaş dönerek Gıcırdaya gıcırdaya açılır eski kapı. Birbirinden karanlıktır önümüze serilen odalar Ve taban korkuyla inler derinden derine, Çıtırdar duvarlarda çürüyen kaplamalar Ve sessizce pırıldayıp seyreder bizi saat Ama nerden çıktı şimdi bu kederli sözler? Yoksa biri mi var dua eden ağlayan, bilmediğimiz biri, Geceler boyunca uzun uzun ağlayan? Fedor Sologub Çeviren: Attila Tokatlı
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"