Gün soldu, vakit geç, gitme bırak, kal, Omuzlarında şal, başında örtü, Odamda hülyalı bir akşam üstü, Gölgeler içinde renk ve dudak kal. Gidersen sana da kırılacak, kal, - Gönlüm ki, böyle her gidene küstü - Ve deme "buradan bir akşam üstü Giderken ardımda hıçkırarak, kal! Madem, günlerimiz, sevgilim, kısa, Madem, dudakların yandığı lâhza İçin ruhumuzda bir özleyişvar, Kal, çizsin hülyamız mat ufkumuza Gümüşlü sabahlar, altın akşamlar, Soluk bir gül ıtrı gibiyken bahar... Hamit Macit Selekler
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"