Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Çocuk/luk Şiirleri Bercestem etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

İnsanın dönüp döneceği yerdir Çocukluğu

Heceleme beni artık Allah’ım Bırak okunaksız kalayım Kaderimin hepsi pek iyi olmasın varsın Bak, ömrüm eriyor işte Çocukluk fotoğrafımdaki kardan adam gibi yanı başımda Bak, ilkokul talebesi kalbimden Yine karne parası istiyorlar Bir gecekonduda oturuyor kalbim oysa Yağmur yağdıkça Bir gecekondunun damı gibi içine doğru ağlıyor Saçlarımda dolunay taneleri eriyor Saçlarımda bir kızılderili reisi Oturmuş barış çubuğu tüttürüyor İsmi: Mehtapta öpüşen iki sevgili Kalbim küs oysa, kalbim yalnız bir kovboy Nedense şimdi evinden çok uzakta Saçlarım düşler görüyor Rengarenk uçan balonlar havalanıyor her telinden Saçlarımda kiraz bahçeleri Salıncak kuruyor dallarına çocuklar Hep ben düşüyorum, hep ben, Ben: İsmim kara bereli iki çocuktan biri Ben çocuklardan biri, Fazla yaramaz. Ne zaman ağlasa İskambil kupası damlıyor gözlerinden Rest diyor hep, rest. Ne demekse? Ben çocuklardan biri, Fazla yaşamaz Ne bir sarmanı va okşayacak Ne zamanı. Zamanı sarışın bir ked...

Şiir/lerde Çocukluğumuz

Annesi gül koklasa, ağzı gül kokan çocuk; Ağaç içinde ağaç geliştiren tomurcuk… Necip Fazıl Bando gelse de, gelmese de çocuklar gelecek yanıma, meraklıdır ölülere çocuklar. Nazım Hikmet çünkü Zeynep diye bir kız çocuk “canavarın zamanı yoktur” demişti yıllarca araştırdım bulamadım aslını belki de haklıydı, kimbilir Turgut Uyar Gözlerim çocukluk fotoğraflarında mı kaldı Murathan Mungan “Dostça gülümsedi. Bu gülümseme sanki bana değil de çocukluğuma gitmiş gibiydi.” Romain Gary özlüyorum pişirdiği ekmeği kahvesini dokunuşunu çocukluğum büyüyor içimde günden güne. göz kulak oluyorum kendime ölürsem çünkü utanırım annemin gözyaşlarından Mahmut Derviş başını cama dayayan çocuk hoşçakal ben burada kalıyorum güneşin altında anteni çıkar radyonu aç düşlerini unutma Ahmet Güntan kocadım, geri ver çocukluğumu anne eşlik edebileyim diye küçük serçelere …dönüş yolunda senin bekleyiş yuvana. Mahmut Derviş Çocukluklardı bilincimin iskeleti ...

yuvasını bozduğum kuşların ahı desem çocuktum

yuvasını bozduğum kuşların ahı desem çocuktum hesabı olur mu, ölüm denilen uçta? Salih Mirzabeyoğlu bu gece sen beni çocuk say allahım… Zehra Betül Ç. Tenin cam tapınağı. Arzu kör__ elirse, tekrarlanmaz kalpte, çocukluğun o beyaz sabahları. Vural Bahadır Bayrıl Bilemiyorum yıllardır neredeyim? Hergün yediğim ekmek, susayıp içtiğim su, Kolundan tutup gitmek istediğim kadın, Yaşamak kaygısı, gök hasreti, ölüm korkusu, Ve Rabbim senin adın! Yıllar var ki içindeyim hayatın. Anıyorum gençliğimi, özlüyorum çocukluğumu, Fakat bilemiyorum yarını. Ziya Osman Saba bazı çocuklar doğar bilirim bazı çocuklar doğmaz doğmayan çocuklar için bilmem ne yapsam Turgut Uyar Annemin sonsuz giysileri, bir telaşı bileyen tramvay…. Ben ne güzel çocuktum yalnızlıkların ardından! Turgut Uyar çocukluğum geçiyor aklımdan serin gölgeler akşam üstleri uçurtmalar saklambaçlar anımsa son oyunda bu yana bulunamadığını Abdullah Eraslan bir çocuk nasıl kandırılır daha...

ellerine şeker yerine şiir tutuşturulmuş bir çocuksun

ki çocukluk diretirken hala çok uzaklarda burda avaredir gençliğim Sıtkı Caney Babam Kel Hasan Usta’ya “Babam ve Ustam” çıraklıktan yetişen iki mektup pulsuz, zarfsız, kâğıtsız birbirine emanet iki çocuk Haydar Ergülen ona hemen: Baba hangimizin oğlusun sen? Kardeş olurduk hemen ev büyürdü ikimizden yok olurdu oğulda yer bulamayan babanın suçu, yağmur çocukluğun çatısından gidince anlaşılır yokluğu Şimdi bir başına kalan ev gibiyim gibiysem bir başka yetim olan şiirin suçu yok bunda ev neyse şiir odur, babadır neyse oğul da! Haydar Ergülen Kaçamadım şerrinden şamarından feleğin Daha tüysüz bir çocukken dilim dağlandı Yasaklarla korumaya alındı bütün düşlerim A. Hicri İzgören ellerine şeker yerine şiir tutuşturulmuş bir çocuksun. vazgeç sözcüklere kalbini eklemekten. Murathan Çarboğa Herkesin kaybettiği aşkı ben de bulamadım küçük bir oğlan gibi, sanki acının mutluluk olduğuna inandırmışlar da çocukluğumda inanacak başka bir şey kalmamış bana ...

hayat: çocukluktaki oyunları unutma süreci

Güneşe kavuşabilmek için çocuk, gündüzün boş yere çırpınır durur. Nihayet, nihayet geceleyin çocuk, koynunda güneşle beraber uyur. Cahit Sıtkı Tarancı içdenizlerinde yüzme çocuk hayallerin boğulur dedim de kendime dile geldi eski bir soru gelincikler büyüyünce gelin mi olur anne? Aslı Durak böylece, bizi bir kere daha, çocuklarımızın önünde aşağıladılar; kadınlarımızın önünde ağlattılar, elin günün, komşu köylerin önünde yere baktırttılar. Cahit Koytak Bir çocuk bile çeker sandala beni Bu kadar ağır olmasam Halim Şefik Güzelson uçurtması kopup gitmiş bir çocuk bakıyorum yalnızca şaşkın ve umarsız gözlerle arkalarından Hasan Hüseyin Korkmazgil Unutma Hüzündür bu dile kolay Aşkın arka bahçesinde hızla yetişen Hırçın çocuk oydu Başka çocuk sanma Yasin Erol eğilip yeryüzünün en güzel yüzüne dedim anne senden başkasını sevse de bu adam korkma ben varım çünkü düşünen çocuktur baba Yasin Erol Dönemeyeceğim kadar benden uzak avungan çocuk...

Bir gün ver Tanrım, Ta çocukluğumdan kalmış

İlkyaz sabahlarına benziyor Yeni diş çıkaran çocuklar Süreyya Berfe uzun kanatlı kuş sürüleri diliyorum sana ve severken seni, sevdikçe seni hep çocuk kalacağım, biliyorum. Sunay Akın Yalnız bırakmayın beni hatıralar. Az yanımda kal çocukluğum, Temiz yürekli uysal çocukluğum. Ziya Osman Saba Bir çocuk artık insanlara inanmayıp Ormandaki mavi çiçeğe Anlatırsa derdini Ve o gece Ağlatırsa mavi çiçeği İşte o an O an kopar kıyamet Mevlana İdris Ve aşk, aniden yola fırlayan bir çocuktu. Furkan Çalışkan Karanlıkta korkudan titreyen bir çocuk gibi Rahat bir adam gibi gecenin ortasında Jacques Prevert Doğuştanmış kadersizliğim çocukluğumun sıradan bir şubat ayının soğuk çarşamba akşamında annemin ağlamaklı çığlıklarına kurban gittiğinde anlamalıydım Lou Salome Evden kaçabilirsin artık çocuk, ama kaderden asla! Babam Çıkarılmış bir adam bütün fotoğraflardan Kader neydi sanki o zaman, Masada açık unutulmuş Turuncu kulaklı bir makasta...