Tristesse de Dieu Endişe duyunca hayatın buruk mutluluğundan, Cennet kapısında şaşakalan Âdem ile Hava'yı, Boynu bükük ve hüzünlü görünce, dergâhından Kovmadan önce onları, hüzünlendi birazcık Tanrı. Ve yazıp yüce katından kaderlerine, Boş bir umut ve o dayanılmaz acıyı, Onlar için bir de, şu sessiz sedasız gökyüzüne Çoban Yıldızı'nın o acı tebessümünü çıkardı Joachim Gasquet Çeviren: Yakup Yaşa
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"