Güvercin Gerdanlığı

Hüzünden acıya ve acıdan yeniden hüzne dönüş ansızın sevinç fırlatır atar seni yaşam- İnan ki; 'Göğüs kafesindedir sevdiğin soluğunla bir uçtan diğer uca sürüklenen' Opus incertum (1959) Gunnar Ekelöf

Şiirle dolu olmak aşkla dolu olmaktır. Hızla akıp giden bir tren'se sevda, Gökyüzü Hüzünlü şemsiyesidir o'nun. Film seyretmiyoruz ki Ne de bir kitabın güzel tümceleriyiz. Fabrikada da üretilmiyor düşlerimiz Gökyüzüne dayalı bir merdivendeyiz Kahvaltınızı yaptınızsa, Buyurun! Öpüşelim bulutlarla. Bay İsa! Siz Lütfen! Yattığınız yerde kalın Siz! Kırmızı gelincik tarlalarını kim sevmez. Bir gömleğim olsaydı ahh! Gelincikler renginde Güneş de uçurtmam. Kim tutabilirdi beni Satmıştım anasını dünyanın. - Güneş uçurtmamdı benim, dedim. - Yalan! Hepiniz bilirsiniz, Güneş'ten uçurtma olmaz. - Balıklar da mı sevişmez buzun altında? Diye sordu oğlum. - Sevişirler be Kerim Sarhoş olurlar hem öpüştüklerinde. - Ya kuyrukları? -Şarap rengini alır kuyrukları. Bu bir şiirdir. İsteyen şiire inanır, isteyen balıklara. İsteyen de Kerim'le bana. Ne demiş Kuran-ı Kerim, - İnanmayın şairlere. Özkan Mert

Bir kente, bir insana nasıl başlanır takvimlerden düşmekte olan soluk bir pazartesiye taraçalarda - gaz tenekelerine yerleştirilmiş - mor karanfiller, taş basamaklara... Yeşil bir su akıyor gecenin içinden Asitlenmiş kuleleri ve yorgun parkları kentin yaralı. Saat kaç olursa olsun. Umutsuz bir ilişki değildir gökyüzü. Bir güvercin kadar hafif kelimelerle konuşalım isterseniz kısayısa mutluluklar dileyelim birbirimize Ama sonra herkes döksün kimliklerini ve sıfatlarını ortaya Çünkü hayatı temizleyeceğiz. Anlatacaklarım hepinizi ilgilendiriyor: Hiçbiriniz kaçınamazsınız söyleyeceklerimden, ben yanan bir bulut parçası olayım, siz de yıldızlar ışıldatın yeryüzünü. Rüzgarı yıkayalım. Hızla akıyor yaşamım güneşe doğru. Avrupa'nın en günlü katedrallerinin önünden geçiyorum. Duvar yazıları, duvar resimleri, hayatın en çıplak şiiri. Çırılçıplak bir kentin içinde çırılçıplak yüzler. Bir bakışta tanırsınız onları: Toprağından sökülüp atılmış ağaçlar gibi cıgaradan d...

Ne zaman gözlerine baksam bir okyanusla yıkanıyor kalbim. Nereye gitsem hep sende kalıyorum yıldızların gökyüzünde kaldığı gibi. Bir yağmur damlasına çizdim o küçük gölün kıyısında bana verdiğin ilk öpücüğü... Şemsiyenin ucu yırtıyordu bulutları Hiç bitmeyecek birlikte baktığımız yer Saçlarımda uyuyan Ay ışığı olacaksın hep omuzbaşlarımda akan sıcak bir ırmak. Ve hiç silinmeyecek Şafak renkli dudaklarından dökülen dünyanın en güzel aşk ilanı: Ellerimi yıkamıyorum ellerinin kokusu çıkmasın diye Özkan Mert