Güvercin Gerdanlığı

Senden bilirim yok bana bir fâide ey gül Gül yağını eller sürünür çatlasa bülbül Etsem de abesdir sitem-i hâre tahammül Gül yağını eller sürünür, çatlasa bülbül Ellerle o zevk etdi ben âteşlere yandım Çektim o kadar cevr ü cefâsın ki usandım Derlerdi kabûl etmez idim, şimdi inandım: Gül yağını eller sürünür, çatlasa bülbül! Senden güzelim çare bana kat'-ı emeldir Etsen dahi ülfet diyemem ellerle haleldir Ağyâr ile gezsen de gücenmem ki meseldir: Gül yağını eller sürünür, çatlasa bülbül Gördüm açılırken bu seher goncayı hâre Sordum n'ola bu cevr ü cefâ bülbül-i zâre Bir âh çekip hasret ile dedi ne çâre: Gül yağını eller sürünür, çatlasa bülbül Bîgâne-edadır bilir ol âfeti herkes Ümmîd-i visâl eyleme andan emelin kes Beyhûde yere âh u figân eyleme Nevres Gül yağını eller sürünür, çatlasa bülbül Osman Nerves Ali Efendi, sûz-i dil makamını icat eden kişidir. Sûz-i dil; yani gönül yanışı!... Hüzünlü bir makam için ne anlamlı bir isim!... Hani o, "Anl...

Fevvare-i derûndan dil intibâh olaydı Tesir-i sûz-ı âha âdil güvah olaydı Aşkın mezakına hem zerre âgâh olaydı Sinemde ger mü'essir bir dûd-ı âh olaydı Ruhsârını yakardım ger gökte mâh olaydı Cismimde tab olaydı başka kârı niderdim Ferhad u Kays’dan evvel aşk katarın yiderdim Sultân-ı aşka kadar ifşâ-yı raz ederdim Evvel senin elinden şekvâya ben giderdim Âlemde âşıkana bir dâd-hâh olaydı Tatar-ı aşk u sevdâ her taraftan gelirmiş Nakdine-i şu’urun yağma eder alırmış Vadi-i aşkta müdam hayran olup kalırmış Zülfün görenlerin hep bahtı siyâh olurmuş Tek zülfünü göreydim bahtım siyâh olaydı Feryadı arşa sütün kılmakla tali-i dun Gayet zebun-ı gerdun vahdette hal diğer gûn Çeşm-i alude-i hun dal oldu kadd-i mevzun Olmazdı kalb-i mahzûn tâ böyle zâr-ı Mecnûn Çeşmin kılaydı efzûn zülfün penâh olaydı Mecnûnu sebkat ettim aklın tetebbu’undan Ferhadı mağlub ettim tişe tereffu’ından Lütfun bana gerekmez geçtim tecemmu’undan El çektim ey vefâsız vaslın temettu’undan ...