Uysal öpüşüyle getirdi yeşili ve çağırdı filizleri ilkbahar güneşi. Mavi gözleriyle gülümsedi herkese çocuksu bir saflıkla menekşe. Menekşenin bakire kulaklarına fısıldayan bir meltem esip gitti; bir kelebek geldi, çırpındı eteklerinde, o da uçup gitti. Baktı menekşe onların arkasından, yaralanmış bir insan misali düşünceyle: menekşenin kız gözlerinden düştü ilk aşkın saf gözyaşları. Avetik İsahakjan
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"