Güvercin Gerdanlığı

Vaktidir artık ey Eldivenci güzeli Ben ki öğrenciyken tanırım sizi, Sonra siz o Ak Eskici güzeli siz, Artık göstermelisiniz kendinizi, Gelin alın sağlı sollu yerinizi; Hor bakmayın erkeklere n`olursunuz, Kocadınız mı ha var ha yok gibisiniz, Artık kalp bir mangıra dönüyorsunuz. Ya siz Sosisçi kız güzeller güzeli Siz ki oyun için yaratılmıştınız, Sonra Guillemette Halıcı güzeli siz, Ustanıza surat asayım demeyiniz: Yüz çevirir sonra sizden bakarsınız; Ah bir kocadınız mı biliyor musunuz, İhtiyar bir papazın yanıdır yeriniz Artık kalp bir mangıra dönüyorsunuz. Ya siz Jeanneton ey Şapkacı güzeli, Bir gün yalnızlıktır bekliyen sizi; Sonra Catherine, güzel Borsacı kız, Yabana atmayınız erkekleri sakın; Güzelken bir o zaman varsınız bakın Sonra artık gülüp geçerler yalnız. Kocadınız mı sevgisiz kalıyorsunuz Artık kalp bir mangıra dönüyorsunuz. Sunu Gelin, toplanın siz ey güzeller güzeli Niçin sızlanıyorum biliyor musunuz: Gün gelip yitirince gençliğinizi Artık...

Bu yokluk yedi bitirdi bizi Ağlayıp sızladık yürekten: "Adam sende... deyip geçmeli Ne bulduk sanki inlemekten Ne sen varlıklı ne de ben, Çul giyinip ömür sürümek Hoş değil mi o beylerden?" Neler göçtü şu dünyadan, Ne uslusu kaldı ne delisi, Göçüp gitmişler tümü buradan Çoluğu çocuğu, alisi velisi En güzeli, dekoltelisi. Dulu, zengini ayırmaksızın, Şıkını, orta hallisini Ölüm gelir bulur ansızın. İster Paris olsun, ister Hèléne, Acıdır acı ölümün kancası. Son demde soluğundur kesilen Yüreğine acılar dolası Tanrı bilir terden yanası Lokman Hekim bulamaz çare Artık ne kardaş kavgası Düşecek herkes başı derdine. Bir burnumuzdu ezilmeyen, Ölüm okudu canımıza, Şimdi ne can kalır, ne ten Ölüm dayandı kapımıza, Bir kez yazılmış alnımıza, Kız da kadın da yalan bütün Ölüm almış gemiyi azıya Ölüp gideceğiz bir gün François Villon Çeviren : Abdullah Rıza Ergüven

Diyin bana nerde hangi diyarda Flora, o güzel Romalı şimdi? Thaïs nerde, nerde Archipiada, Birbirinin emmi mızı mı, kimdi? Çayda, gölde bir ses olduğu demde Dile gelen Echo hangi âlemde? Güzelliği yoktu benî âlemde, Ama nerde bıldır yağan kar şimdi? Acep o bilgiç Héloïs nerde Âşıklık var, Pierre Esbaillart, serde Uğrunda katlandı bütün bu derde, Hadım oldu, tuttu abalar giydi. Keza nerde o kraliçe, hani. Buyurdu kim koyup çuvala anı Seine nehrine atın şu Buridan`ı? Ama nerde bıldır yağan kar şimdi! Nerdesin sütten ak kraliçemiz Bülbül gibi şakır, söyleşirdiniz? Koca ayaklı Berthe, Bietris, Allis, Ya Haremburg Maine iline hâkimdi? Nerde Jehanne, gönlü saf Loraine`li kız, Ruan`da yakmıştı anı İngiliz? Nerdedir acep Meryem anamız? Ama nerde bıldır yağan kar şimdi! Armağan Hey sultanım sorma bu yıl, bu hafta, Nerde diye bulamazsın etrafta. Gönlünde yer verme bu nakarata: Ama nerde bıldır yağan kar şimdi! François Villon Çeviri: Sabri Esat Siyavuşgil