Güvercin Gerdanlığı

Siz de ihtiyarlayacaksınız, gün gelecek; Yün bükecek bir mum ışığında, hayran hayran, “Ronsard ne kadar da çok öğmüş bir zaman!” Diyeceksiniz, mısralarımı söyliyerek. Bu söz üzerine hizmetçiniz irkilerek, İşte yorgun düşüp bir kenarda uyuklayan Ve adımı duyar duymaz yerinden fırlayan Hizmetçiniz… Ömrünüze dualar edecek. Kemiklerim bile kalmamış, o toprak altında, Rahat olacağım ben o gün ruhlar katında; Sizse ocak başında çömelmiş bir ihtiyar. Eski günleri o zaman ararsınız, arar; Hemen yaşamaya bakın dinlerseniz beni; Dem bu dem, devşirin hayatın çiçeklerini. Pierre de Ronsard Türkçesi: Orhan Veli

Bir çiçek demeti gönderiyorum size, Kendi elimle kopardım bu çiçekleri; Yarına kadar hepsi döküleceklerdi, Biri çıkıp akşamdan onları dermese. Size güzel bir ders olmalı bu hadise; İstediğiniz kadar güzel olun şimdi, Kaybedeceksiniz elbet bu güzelliği, Bu çiçekler gibi solacaksınız siz de. Zaman geçiyor sultanım, geçiyor zaman. Zaman değil geçen, en güzel çağı ömrün; O büyük dalga bizi de alacak bir gün. Göçüp gittiğimiz gün biz de bu dünyadan Unutulur sevdiğiniz, sevildiğiniz, Sevmeye bakın geçmeden güzelliğiniz. Pierre de Ronsard Türkçesi: O.Veli Kanık