Güzel bir akşamında hayatın Yanıma geliyorsun Karanlık olsa da gecelerin Yıldızlar gibi parlıyorsun. Öyle olsan da, alyansım İşte, yüzünü açar aydınlık ay Al onu, kabul et benim için Mühür gibi sağlam, parmağında kalsın. Sence ay bir söz olursa Asılı kalsın gökte parmağım Soğuk gümüş arama Sana sıcak güneşi veriyorum. Düşüncemiz, gönlümüz bir Sözümüz beraber, hayatı seviyorum Öyle düşünsem de, akar su hızlıdır Bir köprü yok üstünde, çekiniyorum. İshak Meşbeşe (Adıge) Çeviren: Meretiko Metin Yıllar evvel, Türk Edebiyatı dergisinin şimdi hatırlayamadığım bir nüshasında 20. yüzyılın en önemli Fransız şairlerinden Louis Aragon’un imzasını taşıyan bir yazı okumuştum. Yazı, “Dünyanın En Güzel Aşk Hikâyesi” başlığını taşıyordu. Aragon, gençliğinde, kızgınlıkla andığı Nobelist yazar Rudyart Kipling'in “Dünyanın en güzel hikâyesi” adında bir öyküsünü başlığın vaat ettiği ihtişama eşdeğer bir beklenti içerisine okuyuşundan ve yaşadığı hayal kırıklığından bahsediyor...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"