Güvercin Gerdanlığı

Ne varsa güzel olan insanoğlunda Gençlikmiş sözde, öyle diyorlar Yürekteki ateş, kavgadaki inat Çok sürmez, yiter gidermiş, geçtikçe yıllar. Kalmazmış bu atılganlıklar yaşlandığımızda Yorulurmuşuz yollardan, binbir kaygıdan Bir kayıtsızlıktır gelir çökermiş Bir agırbaşlılık, bir tevekkül -düşman başına! Ne ün, ne onur, ne birşeyden incinme Hiçbir şey farketmezmiş, öyle diyorlar Ayırmadan hatta dostu düşmandan Çagırırmışız kimi olsa meclisimize Böyle olacaksa eğer birgün halimiz Böyle örülecekse eğer hayatın ağı Varsın bugünden olsun her ne olacaksa Atıvereyim de kendimi yardan aşağı. Resul Hamzatov

İki damla yuvarlandı ozanın yanağına Sağ yanağına - sol yanağına Sevinç damlası - üzünç damlası Sevgi gözyaşı - öfke gözyaşı. İki tertemiz, küçücük damla Birbirinden ayrı, sessiz, küçücük Ama birleşmeye görsünler, şiir olurlar Şimşek gibi çakar, sel gibi boşanırlar. Resul Hamzatov Çeviri: Mazlum Beyhan

Sana ilişkin her düşüncem Bir dize olabilseydi koca bir şiirden Hiçbir aşk kitabı Daha büyük olmazdı benim bu kitabımdan Ama şimdilik pek ince bu kitap Çünkü üzerinde pek çalışamıyorum Seninle geçirebileceğim saatleri Şiire harcamaya kıyamıyorum. Resul Hamzatov

Karısı için bir şiir yazdı ozan: "Işığımsın benim, yıldızım, şafağımsın, Yanımdaysan, her şey güzel, doyumsuz, Yok musun, her şey acı, tatsız!" Tam bu sırada karısı -yıldızı ve ışığı- Gülümseyerek gelip kapıda durdu "Yine mi sen?" diye bağırdı ozan, "Çalışıyorum, Tanrı aşkına git başımdan!" Resul Hamzatov