Güvercin Gerdanlığı

Ben böyle sabah-akşam her an seni düşünüyorum ya, solgun bir yapraktan say beni. Savrulmuşum nicedir rüzgarlarla. Oysa ben çok severim rüzgarı, yağmurla. Toprağa düşmüşüm. Karışmışım onun doğurganlığına. Nice kışlar, nice baharlar, gelip geçmiş. Bir sabah güneş hiç olmadığı kadar ışımış toprağa. Usulca çatlamış tohum. Bir-iki gerinmiş, ve baş vermiş ölü yaprakların arasından. Şimdi o tohum yapraklandı. Ezilmezse, yenmezse, bir suyun kenarında ağaç olacak... Erdinç Durukan

Çoğu zaman yapacak hiçbir şey yoktur. Bilmediğin bir kente gelmişsindir. Gece olmuştur. Sonbahardır. Nehir usul usul akıyordur. Bağırmak istersin. Bağırırsın da. Avazın çıktığı kadar. İşte o geceyi ağlatan sesin var ya, çiçek çiçek olur ve düşer suya. Sürüklenir sonra, bilinmezliğe... Erdinç Durukan

Uzaklarda bir sevgili var Belli belirsiz ayrımsıyorum onu bulutların arasından Ama ne yalan söyleyeyim Onu düşünürken bile örümcek ağına takılmış küçük bir yaprak gibiyim titriyorum boşlukta Erdinç Durukan Kaynak:  http://erdincdurukan.blogspot.com.tr

Gelirken gördüm içkievinden çıkmıştı yine Hep güze asılı boynuyla ne de güzel yürüyordu Camlarda aynalarda bir göle bakıyordu küçük gözleri Kimsenin bilmediği ıpıssız bir göle Gece gündüz Erdinç Durukan Kaynak:  http://erdincdurukan.blogspot.com.tr/

Sen ki sulardan geçtin sulardan Yanıbaşında akıyordu çağlayanlar Gümbür gümbür taşlar vadilerde Ağaçlar yalnız nehirle boyunca Bir avuç otla kurulmuş kuş yuvaları Uğultuyla yürüyor orman Tırmanıyor sonra pençelerin Yarıklarından akıyor taş ve kum Kıran kırana bir çığ deliriyor Bir kartal göğü okşuyor Kanatlarında ışıldıyor güneş Bıçak sırtı kayalar Korkunç bir bakış gibi uzuyor Sonunda işte bulutların arasından Dimdik gövdenle yükselen Saçlarında sonsuz yıldız Yüzünde dönen ay Ve geceye asılı gözlerinle Bir krater gölünü ısıtan Sen Erdinç Durukan