Kırmızı Japon harfleri geçti ağzından. Emaye göğsüme düşüp ses çıkarttı. Fısıltılar... Durdu ve bekledi. Şeffaf bayrak, yukarıdan aşağı inen bir ferman gibi ayırdı ikimizi. Geldiğimiz uzak yoldan tahriş olmuştu : ayaklarımız, ellerimiz. Bir haiku kadar yavaş ve çabuk... Beni öpmedi. Ilgım Veryeri
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"