Güvercin Gerdanlığı

Şimdi üzgünüz arkadaş  Yolumuza çıkmayın üzgünüz... Cahit Zarifoğlu Bir fotoğraf: Fotoğrafta Suriye Kürt'lerinden genç bir çift... Savaşın seyreldiği bir yer bulmuş da çömelmiş bekliyorlar, Dünyanın durmasını bekliyorlarmış gibi. Yanlarında hayatlarını sığdırdıkları küçük bir valiz, Yanlarında artık yeni evleri olan küçük bir valiz. Kadının kucağında bir bebek, kadının fistanında çiçekler, kadının fistanındaki çiçeklerde dünyaya bir yakışmazlık. Adamın çenesinde birleşmiş elleri, adamın çenesindeki ellerinde büyük bir çaresizlik... Geriye mi yoksa ileriye mi bakıyorlar, bilmiyorum. Bir önemi de yok zaten, asıl önemli olan nasıl baktıkları. Ekim 2014 Rıdvan Göksu

Nedense bir anda aklıma gelen ve yazmadığım için daha sonra hatırlayamadığım dizelerin, yazdıklarımdan çok daha iyi olduklarını düşündüm her zaman. Ve bu pişmanlık benzeri ruh hali canımı çok sıktı. Ne olduklarını bile hatırlamıyorum, ne anlattıklarını bile bilmiyorum ama iyi olduklarından emin olabiliyorum ve yaslarını tutabiliyorum. Üstelik bu davranışın iyi veya kötü olduğuna dair hiçbir karara da varamıyorum. Bir ara baktım böyle olmuyor, ışığı söndürmüş ve geceyi kapatmışken bile yatakta aklıma aniden geliveren dizeleri hiç üşenmeden yataktan fırlayıp deli gibi yazmaya koyuldum artık. Ama birkaç dize sonra devamı gelmiyordu onların da. Tıkanıyordum ve bezginlikle yatağıma dönüyordum. Çok rezil bir duyguydu. Artık gelenleri umursamayıp uyumaya çalışıyordum. Belki de hiç olmamaları gerekiyordu ve ben bunu anlayamıyordum. -Bir şeyler değişmiş sanırım. -Hiçbir şey eskisi gibi değil. -… Ne zaman bir giden olsa, o en iyisi oluyor hep. Onu iyi yapan gitmiş olması sanırım. Ben d...