Güvercin Gerdanlığı

Sen benim en güzel annemsin Sevinç doğuran yüreğime Gözlerimsin benim en tatlı ışığı ile Aydınlığı alıştıran düşünceme Yüzümsün en duyarlı inceliğim Onunla bakıyorum uzaktaki benliğime Ellerimsin beyaz ipekten Isınıyorum birden dokunsam neye Zamanım sensin yerim de Bir sözcükten başka neyim kendime Neredeysem sen nasılsan Ben de seninle cisimleniyorum öyle Sen benim irademsin Bıraktım aklımı sana her şeyimle Bir gerçek arayıcısıyım ben Tutunmadan akıyorum sevgin içinde Tevfik Akdağ

Savrulsa da uzaklara düşüncen Tıkansa da sevgimin pınarı Sıcaklığını taşıyorum içimde Uğraşsam da söndürme hızını Bastırsam da aklımla fışkıranı Sıcaklığını taşıyorum içimde Vurulsa da doğam zincirlere Yasaklansa da huylarım sana Sıcaklığını taşıyorum içimde Kör etseler de beni Sağır koysalar da bir kenarda Sıcaklığını taşıyorum içimde Paramparça olsa da beynim Dağılsa da algımın çatısı Sıcaklığını taşıyorum içimde Sarsılsa da değer yargılarım Sallansa da boşlukta duygularım Sıcaklığını taşıyorum içimde Uyansam da aşk deliliğinden Silkinsem de çılgın sarhoşluğumdan Sıcaklığını taşıyorum içimde Gömülse de evren sulara Kalmasa da tek kıpırtı Sıcaklığını taşıyorum içimde Tevfik Akdağ

Şairler küçük hırçın habercilerdir Gelirler aramak için yaşamın özünü Her çizgisindedirler coğrafyanın Kurarlar iç denizlerinde duygu adalarını Sesleri ayrıdır müzik araçları gibi Aldırmazlar anlaşılmasalar da çalarlar çalgılarını Vücutları yoktur gerçekte Sözcüklerle giyindikleri Dili kazarlar durmadan Bulmak için sevginin gizini Ruhun en eski bilginidirler Dizelerin dibinde yoğunlaştırırlar maddenin bu işlevini Kimi kez gözlerini ayrıntı kamaştırdığından Görmez olurlar bütünün düzenini Bilinçleri uyanıktır bakışları uyuduğunda İlk sorandırlar yeni nedenleri Ne düş kırıklığına uğrarlar bulamadıklarında Ne aramadan usanırlar gerçeğin izini Ve insana inanırlar en güzeli Getirdikleri bunca kitaptan belli değil mi Tevfik Akdağ