DÛBEYİTLER (RÛBAİYYÂT) (1) Sıkıntı çeken bir vücudum vardır, Ey Tanrı Hasret çeken bir kalbim vardır, Ey Tanrı Mesken şevki ile gurbet derdinden Göğsümde bir ateş vardır, ey Tanrı (2) Sensiz Tanrı, bahçede çicek açmasın Yetişse bile bir kimse onu koklamasın Sensiz dudağını gülmek için açan herkes Yüzünü gönül kanından hiçbir zaman yıkamasın (3) Kuşak bağlarım, kadek(renkli bez) giyerim Çark-ı feleğin dönüşünü seveyim Bütün denizleri baştanbaşa gezeyim ve Tuzsuz(nankör) iki elimi yıkayayım (4) Sen ki göklerin ilmini okumamışsın Sen ki meyhaneye hiç yolun düşmemiş Sen ki kendi menfaat ve zararını bilmiyorsun Yâre nasıl erişirsin yazık yazık! (5) Eğer gönül dilberdir, dilber hangisidir? Ve eğer dilber gönülse, gönülün adı ne? Gönül ile dilberi birbirine karışmış görüyorum Gönlün kim, dilberin hangisi olduğunu bilmiyorum. (6) Gece karanlık, yol taşlık ben ise sarhoşum Kadeh elimden düştü ve kırılmadı Onu koruyan iyi korumuş Yoksa yüzlerce kade...
"Çiçeğin açması da bir tür şiir belki - Bilmiyorum"